De ChristenUnie heeft 18 januari Kamervragen gesteld over de problemen met het geotextiel. Rijkswaterstaat gebruikt het om oevers, strekdammen en dijken te verstevigen en om ze te beschermen tegen ‘piping’. Dat deze goedkope oplossing ook een keerzijde heeft, blijkt afgelopen tijd uit meerdere publicaties. De kunststof doeken breken geleidelijk aan af en dragen bij aan de plastic soep in rivieren.
“Ik stond versteld toen ik las dat Rijkswaterstaat massaal plastic aanbrengt in en rondom onze rivieren, maar dat dit niet wordt opgeruimd wanneer het geen functie meer vervult”, zegt Kamerlid Carla Dik-Faber in Trouw. “Wat ons betreft wordt het opruimen van dit plastic standaard praktijk.” Eerder verschenen over de problemen met geotextiel artikelen in NRC, op de site rivierverhalen van journalist Wim Eikelboom en WaterForum.
Industriële composteerinstallaties
Het Tweede Kamerlid wil verder de stand van zaken weten van de invoering van het door Rijkswaterstaat gesuggereerde alternatief voor plastic worteldoek, dat biologisch afbreekbaar zou zijn. Volgens Rijkswaterstaat zou het na een paar jaar kunnen afbreken tot humus. Dik-Faber is er niet gerust op en vraagt aan staatssecretaris Van Veldhoven (IenW) of ze kan bevestigen dat het ‘bio-worteldoek’ alleen wordt afgebroken in industriële composteerinstallaties, en dus niet in het milieu vergaat, zoals Rijkswaterstaat stelt.
Toegankelijk register
Verder vraagt Dik-Faber of het klopt dat Rijkswaterstaat en zijn partners het grootschalig aanbrengen van plastic in rivieren niet registeren. Dat gebeurt wel met kabels en leidingen in het Nationaal Georegister. Daarom vraagt ze aan de staatssecretaris of ze bereid is het aanbrengen van plastic (worteldoek) in de grond nabij rivieren in de toekomst in beeld te laten brengen op tekeningen via een toegankelijk register, beginnende met nieuwe projecten.
Lees hier de Kamervragen
