Aannemer Henk Barth legt de eerste infiltratiebuizen in de grond (foto: Twitter).

De International Mire Conservation Group (IMCG), een internationaal netwerk van veenspecialisten, stelt dat het niet onomstotelijk vaststaat dat onderwaterdrainage bodemdaling en CO2-uitstoot tegengaat. De experts twijfelen aan de analyse van de beschikbare data en merken op dat er weinig kritisch gekeken is naar de uitkomsten van de Nederlandse pilots. IMCG zou aan minister Carola Schouten Landbouw, Natuur en Voedselkwaliteit hebben gevraagd om de subsidies stop te zetten.

IMCG-wetenschapper John Couwenberg betrekt tientallen studies in zijn kritische analyse. Ook tijdens een bijeenkomst van de IMCG in Nederland eind augustus 2018 was onderwaterdrainage onderwerp van discussie. Uit nadere analyse van de data blijkt, volgens IMCG, dat de verwachte CO2 reductie en bodemdaling naar alle waarschijnlijkheid nauwelijks zal optreden. De IMCG heeft daarom een resolutie aangenomen met de oproep om de effectiviteit van de maatregelen nader te onderzoeken en om bestaande alternatieven zoals paludicultuur in de mogelijke oplossingsrichting te betrekken.

Subsidieprojecten
Op dit moment worden er zowel in Nederland als in Europa aanvragen gedaan voor subsidie op de aanleg van onderwaterdrainage in veenweidegebieden. Daar zijn tientallen miljoenen euro’s mee gemoeid. Eind augustus werd met veel uiterlijk vertoon in de Zuid-Hollandse polder Lange Weide aandacht gevraagd voor een project waarbij 450 kilometer ondergrondse buizen de veenbodem nat moeten gaan houden. Er wordt verondersteld dat met deze techniek een aanzienlijke vermindering van de bodemdaling en uitstoot van CO2 in de veengebieden kan worden gerealiseerd.

Grondwaterpeil
In tegenstelling tot normale landbouwdrainage die probeert het grondwaterpeil laag te houden, beoogt onderwaterdrainage om in de zomer juist water uit de sloot naar de veenweide te laten lopen. Dat gebeurt door de drainage lager te leggen dan het slootpeil. IMCG maakt uit pilotstudies op dat de beoogde grondwaterstandverhoging in de praktijk beperkt is en waardoor de veenweide toch meer daalt en de CO2-uitstoot – door veenoxidatie – wellicht toch hoger is.