De studiefinanciering die veel zelfstandig wonende studenten ontvangen, wordt door de wetgever niet als een schuld gezien, maar als inkomen (foto: Pixabay).

De Algemene Waterschapspartij (AWP) wil dat studenten in aanmerking komen voor kwijtschelding van waterschapslasten. “Voor de waterschapsbelasting ziet de wetgever een studielening niet als schuld, maar als inkomen”, zegt AWP-voorzitter Ron van Megen. “Maar voor huurtoeslag hoeft studiefinanciering niet meegeteld te worden van de Belastingdienst. Is dat niet krom?”

Volgens de AWP zijn er wettelijk nauwelijks mogelijkheden voor kwijtschelding van de waterschapsbelastingen voor zelfstandig wonende studenten. “Studenten hebben het meestal niet breed”, zegt Van Megen. “Ze hebben vaak zelfs niet meer dan studiefinanciering en ouders die bijspringen. Dan zul je toch wel in aanmerking komen voor kwijtschelding van waterschapslasten, zou je denken? Helaas, dat laat de wet meestal niet toe. De Algemene Waterschapspartij pleit ervoor dat deze situatie snel verandert.”

Schuld of inkomen?
Voor de waterschapsbelasting ziet de wetgever een studielening niet als schuld, maar als inkomen. De achterliggende gedachte van de wetgever hierbij is dat studiefinanciering voor de uitwonende student bedoeld is om te voorzien in de kosten voor levensonderhoud die aan het zelfstandig wonen verbonden zijn. Onder kosten voor levensonderhoud vallen de huur, energiegebruik, waterverbruik, maar ook te betalen belastingen die aan zelfstandig wonen verbonden zijn. De stelling van de wetgever is dat een alleenstaande student van de studiefinanciering moet kunnen rondkomen. Van Megen: “Dat is vreemd, want diezelfde wetgever wil dat de studiefinanciering in de toekomst terugbetaald wordt. Dan is het toch gewoon een schuld en geen inkomen?”

‘Kromme situatie’
Het wordt volgens de AWP nog vreemder als de website van de Belastingdienst wordt geraadpleegd. Over de berekening van huurtoeslag staat daar: ‘Studiefinanciering telt niet mee voor de berekening van het toetsingsinkomen. U hoeft dat dus niet op te geven.’ “Voor kwijtschelding telt studiefinanciering dus wel mee, en voor huurtoeslag niet. Deze kromme situatie in de wetgeving moet zo snel mogelijk recht worden getrokken”, vindt Van Megen.

Dwingend voorgeschreven
Ron van Megen heeft in zijn hoedanigheid als fractievoorzitter van AWP Vallei en Veluwe ook officiële vragen gesteld. Relatief veel van zijn kiezers zijn studenten aan de Universiteit van Wageningen. Uit de antwoorden op die vragen bleek dat de waterschappen voor kwijtschelding geen uitzonderingen kunnen maken. ‘Het toepassen van de kwijtscheldingsregeling zoals beschreven in de Uitvoeringsregeling Invorderingswet 1990 is in artikel 144, lid 2 van de Waterschapswet dwingend voorgeschreven’, lichtte het waterschap toe. Er is weliswaar een kleine mogelijkheid voor kwijtschelding, maar dat is slechts voor een enkeling weggelegd. Dit verhaal geldt uiteraard niet alleen voor Vallei en Veluwe, maar voor alle waterschappen en hoogheemraadschappen in Nederland.

Unie is bereid ernaar te kijken
Inmiddels heeft de Unie van Waterschappen volgens de AWP al laten weten dat “als een meerderheid van de waterschappen dit een probleem vindt, de Unie ermee aan de slag gaat”. De waterschappen zelf kunnen er individueel niets aan veranderen, maar als collectief wellicht wél. Er zijn in Nederland circa 350.000 zelfstandig wonende studenten. “Het gaat dus wel om een grote groep”, stelt de AWP.